Page 227 - Ekologia prokreacji 2021
P. 227

226   EK OL OGIA   PR OKRE A C JI .   V ADEME CUM


                  Celem badania, którym objęto 237 matek zamieszkałych w Baltimo-
                  re, korzystających w latach 1980. z pomocy społecznej, było stwier-
                  dzenie korelacji pomiędzy aborcją dokonaną przez matki
                  a częstotliwością występowania agresji skierowanej ku dzieciom,
                  wobec których one same lub inne osoby stosowały przemoc. Bada-
                  cze stwierdzili, że matki, które dokonały aborcji, częściej niż matki
                  bez takiego doświadczenia stosowały wobec dzieci klapsy, uderza-
                  nie, kopanie, gryzienie oraz bicie. Analizując zachowania kobiet
                  w roku poprzedzającym badanie, stwierdzono różnicę między tymi
                  kobietami, które dokonały aborcji, a tymi, które jej nie doświadczy-
                  ły: brak stosowania kar cielesnych deklarowało 29,5% kobiet w gru-
                  pie, które nie dokonały aborcji i 18,5% w grupie kobiet po aborcji,
                  bicie dziecka odpowiednio – 73,8% wobec 62,3%; uderzenie dziecka
                  – 59,3% wobec 42%; stosowanie klapsów – 55,3% wobec 42%; po-
                  pchnięcie dziecka – 58% wobec 46,4%.

                  (P. K. Coleman, V. Rue, C. Coyle, D. C. Maxey, Induced Abortion and Child-Directed
                  Aggression Among Mothers of Maltreated Children, w: „The Internet Journal Pedia-
                  trics Neonatology”, Vol. 6, nr 2, 2007, s. 1–10)

                      Matki, które dokonały aborcji,              <<
                      częściej niż matki bez takiego
                      doświadczenia stosowały wobec
                      dzieci klapsy, uderzanie, kopanie,
                      gryzienie oraz bicie.



                  W liście do czasopisma „Southern Medical Journal” dwaj kanadyjscy

                  badacze z uniwersytetu British Columbia opisują badania nad inte-
                  resujących ich syndromem, który nie odpowiada żadnej z kategorii
                  zawartych w systemie DSM. Syndrom ten jest konstelacją poczucia
                  egzystencjalnej winy, nadciągającej zagłady, ryzykownych zachowań,
                  stanów prepsychotycznych. Badacze twierdzą, że syndrom występu-
                  je u dzieci, których rodzeństwo zostało poddane aborcji. Swoje do-
                  ciekania opierają na badaniach, z których wynika, że objawy tego
                  syndromu nie są znacząco częstsze wśród tych osób, które straciły
                  rodzeństwo wskutek poronienia, martwego urodzenia lub śmierci
                  w okresie wczesnego niemowlęctwa. Stwierdzają, że syndrom
                  u ocalałych z aborcji przebiega inaczej w przypadku zespołu ocaleń-
                  ca po aborcji w porównaniu z syndromem ocalałego po innych
   222   223   224   225   226   227   228   229   230   231   232