Page 90 - Ekologia prokreacji 2021

5 . PR OCEDURA IN VITR O 89

Jakie były początki procedury in vitro?

sztuczne zapłodnienie pozaustrojowe (in vitro) polega na zapłod-
nieniu komórki jajowej nasieniem męskim i uzyskaniu poczęcia
dziecka poza organizmem kobiety za pomocą jednej z kilkunastu
metod.
Pierwsze eksperymenty przeprowadzono na płodach królika i szczu-
ra po ich wyjęciu z macicy i ponownej implantacji. Po pierwszym
udokumentowanym narodzeniu królika, które miało miejsce w 1959
roku, zaczęto prowadzić badania nad rozwojem płodu człowieka
poza organizmem matki. W 1963 roku D. Petrucci zapłodnił w pro-
bówce gametę żeńską, a uzyskaną zygotę utrzymał przy życiu przez
59 dni. Pierwsze narodziny dziecka poczętego w probówce (Louise
Brown) miały miejsce w 1978 roku w Szpitalu Publicznym w Oldham
(Wielka Brytania). Przełomu tego dokonali Robert Edwards (embrio-
log, profesor Uniwersytetu w Cambridge) i Patrick Steptoe (chirurg
ginekolog i pionier laparoskopii). W 1984 roku przyszła na świat Zoe
Leylan – dziecko, które w stanie embrionalnym było zamrożone.
W Polsce pierwsze urodzenie w wyniku sztucznego zapłodnienia
in vitro miało miejsce w Instytucie Położnictwa i Chorób Kobiecych,
kierowanym przez profesora Mariana Szamatowicza, w Białymstoku
12 listopada 1987 roku.

Jaka jest skuteczność in vitro?

w literaturze medycznej skuteczność in vitro ocenia się zwykle
przez pryzmat liczby urodzeń uzyskanych z transferu zapłodnionej
komórki jajowej. liczba ta nie obejmuje tych istnień ludzkich, któ-
re powstały, ale nie zostały przeniesione do macicy kobiety.
Z raportu American Society for Reproductive Medicine (ASRM) wy-

nika, że zaledwie 7,5% ludzkich embrionów powstałych w wyniku
zastosowania metod sztucznego zapłodnienia rodzi się żywych.

(M. J. Tucker, Highlights from the 66th Annual Meeting: Humans Are Inefficient Re-
producers, October 25, 2010)