Page 60 - Ekologia prokreacji 2021
P. 60
4 . EK OL OGIA PŁODNOŚ CI 59
Gdy metoda objawowo-termiczna
jest precyzyjnie nauczana i stoso- <<
wana przez zmotywowane pary,
ma skuteczność porównywalną
ze współczesnymi metodami an-
tykoncepcyjnymi stosowanymi
w krajach Europy Zachodniej.
W liście do „British Medical Journal”, napisanym przez M. A. Wilsona
z Fundacji „Family of America”, znalazła się informacja o badaniach
nad efektywnością metody owulacyjnej przeprowadzonych w Chiń-
skiej Republice Ludowej. W badaniach oszacowano skuteczność tej
metody na 98,8%. Stwierdzono także, że po roku badania 93% par
kontynuowało jej stosowanie, podczas gdy wskaźnik kontynuacji dla
doustnej antykoncepcji i wkładek wewnątrzmacicznych
wynosił 50%.
(M. A. Wilson, The family planning method of the future, w: „British Medical Journal”,
Vol. 307, 1993, s. 1360)
W innym liście do „British Medical Journal” Cecilia Pyper, lekarka
z kliniki w Oxfordzie (Wielka Brytania), opisuje badania, które zosta-
ły przeprowadzone wśród 72 pacjentek stosujących metodę obja-
wowo-termiczną. W badaniu uzyskano dane z 903 cykli
menstruacyjnych. Po dwóch latach zaobserwowano 2 nieplanowane
ciąże – jedna powstała wskutek błędu metody (partnerzy stosowali
się do zasad metody) i jedna wskutek błędu użytkownika (partnerzy
podjęli ryzyko współżycia seksualnego w dniach płodnych). Autorka
listu stwierdza, że choć próba badawcza nie była duża, to jednak
wyniki tych badań są zbliżone do uzyskanych w większych badaniach
(przytacza badania z Włoch i Niemiec, gdzie wskaźnik Pearla dla me-
tody objawowo-termicznej oszacowano na 3,6 i 2,3). Zdaniem au-
torki listu, „metody naturalnego planowania rodziny powinny być
postrzegane jako jedna z wielu opcji, z możliwością uzyskania odpo-
wiedniego przeszkolenia ze strony pracowników służby zdrowia
w każdej klinice planowania rodziny czy ośrodku zdrowia. Im szyb-
ciej naturalne metody planowania rodziny przestaną być kojarzone
z nauczaniem Kościoła katolickiego, tym lepiej”.
(C. Pyper, Low failure rate with symptothermal method, w: „British Medical Journal”,
Vol. 307, 1993, s. 1359–1360)