Page 122 - Ekologia prokreacji 2021
P. 122

6 .   PREWENC J A   HIV / AIDS  121

            prezydenta Ugandy – yoweri Museveni, który stwierdził: „W takich
            krajach, jak nasz, w których często matka musi przemierzyć 20 mil,
            aby zdobyć aspirynę dla swojego chorego dziecka lub 5 mil, by zdo-

            być wodę, kwestia uzyskania stałego dostępu do prezerwatyw może
            nigdy nie zostać rozwiązana”. Przytaczają również zastrzeżenia opo-
            nentów strategii promowania prezerwatyw w prewencji HIV/AIDS.
            Sprowadzają się one do stwierdzenia, że promocja prezerwatyw
            może przynieść więcej zła niż dobra, jeśli młodzi ludzie zamiast abs-
            tynencji seksualnej wybieraliby prezerwatywy, zwłaszcza gdyby uży-
            wali ich niekonsekwentnie, przede wszystkim wówczas, gdy znajdują
            się w grupach zwiększonego ryzyka infekcji HIV. Zdaniem autorów
            artykułu, nie można wykluczać, że prezentowanie przygodnego sek-
            su z użyciem prezerwatywy jako społecznie akceptowanego, przy-
            jemnego i bezpiecznego, może przyczyniać się w skali społecznej do
            zwiększonego ryzyka związanego z aktywnością seksualną. Podkre-
            ślają także, że tak, jak w przypadku każdej interwencji, również
            w przypadku prewencji HIV należy unikać wyrządzania szkody.
            Twierdzą, że chociaż same prezerwatywy nie są szkodliwe, to ich
            promocja może nieść negatywne konsekwencje, zwłaszcza gdy pod-
            waża się potrzebę redukcji liczby partnerów seksualnych lub opóź-
            niania inicjacji.

            (N. Hearst, S. Chen, Condom Promotion for AIDS Prevention in the Developing World:

            Is it Working?, w: „Studies in Family Planning”, Vol. 35, nr 1, 2004, s. 39–47)

            Artykuł brytyjskiego badacza, T. Stammersa, dotyczy roli pierwszorzę-
            dowych zmian w zachowaniach seksualnych (opóźnianie inicjacji sek-
            sualnej lub redukcja liczby partnerów seksualnych) w prewencji
            epidemii HIV. Stwierdza on, że w żadnym kraju na świecie nie zanoto-
            wano spadku zarażeń wirusem HIV przez samą tylko promocję prezer-
            watyw. Gdy spadały wskaźniki HIV, zawsze miały miejsce zmiany
            w pierwszorzędowych zachowaniach seksualnych. Odnosząc się do
            twierdzeń, że rola promocji prezerwatyw w prewencji HIV jest nie do
            przecenienia, zauważa, że gdyby tak istotnie było, to takie kraje, jak
            Malawi i Kenia, w których wskaźnik stosowania prezerwatyw jest po-
            równywalny z występującym w Ugandzie, a nawet wyższy od niego,
            powinny mieć także niższe wskaźniki HIV (a jest odwrotnie). Podaje
            również przykład Południowej Afryki, w której główną metodą w pre-
            wencji HIV była szeroko rozumiana promocja prezerwatyw, a kraj ten
   117   118   119   120   121   122   123   124   125   126   127