Page 155 - Ekologia prokreacji 2021
P. 155

154   EK OL OGIA   PR OKRE A C JI .   V ADEME CUM

                  Chilijskie ministerstwo zdrowia wprowadziło „Krajowe Normy o Re-
                  gulacji Płodności”, umożliwiające bezpłatne rozdawanie nastolat-
                  kom powyżej 14. roku życia środków antykoncepcyjnych oraz
                  wczesnoporonnych (włącznie z pigułką „dzień po”). Stało się tak,
                  mimo iż z przeprowadzonych badań wynikało, że skuteczność pro-
                  gramów abstynenckich wśród tamtejszej młodzieży jest wysoka.
                  W Santiago (Chile) wprowadzono do szkół program abstynencki
                  TeenSTAR, a następnie przeprowadzono badania porównawcze nad
                  uczniami biorącymi w nim udział oraz tymi, którzy nie byli nauczani
                  według tego programu. Przebadano 1200 osób. Okazało się, że
                  wśród dziewcząt biorących udział w abstynenckim programie edu-
                  kacji seksualnej wskaźnik ciąż wyniósł 3,3% w 1997 roku oraz 4,4%
                  w 1998 roku, natomiast wśród dziewcząt nieuczestniczących w tym
                  programie wskaźnik ciąż wyniósł odpowiednio 18,9% i 22,6%.

                  (C. Cabezón, P. Vigil, I. Rojas, E. Leiva et al., Adolescent pregnancy prevention: an abs-

                  tinence-centered randomized controlled intervention in a Chilean public high school,

                  w: „Journal of Adolescent Health”, Vol. 36, 2005, s. 64–69)
                        z amerykańskich doświadczeń dotyczących edukacji sek-
                        sualnej wśród młodzieży wynika, że pozytywne efekty
                        w zakresie zachowań seksualnych (czyli takie, które spo-
                        wodowały zmniejszenie się liczby ciąż u nieletnich, pod-
                        wyższenie wieku inicjacji seksualnej oraz spadek liczby
                        zachorowań na choroby weneryczne u nieletnich) przyno-
                        szą takie programy, które zakładają:
                        –  włączenie i zaangażowanie rodziców w przekazywanie
                         wiedzy na temat seksualności człowieka;
                        –  uświadamianie młodzieży konsekwencji swobody seksualnej;
                        –  wpajanie wartości moralnych;
                        –  uczenie abstynencji seksualnej;
                        –  usuwanie niezgodnych z prawdą informacji na temat
                         abstynencji;
                        –  uczenie odporności na płynące z mediów zachęty do po-
                         dejmowania aktywności seksualnej;
                        –  rozwijanie umiejętności komunikacji, negocjacji i aser-
                         tywności.

                        (D. Kirby, School-Based Programs to Reduce Sexual Risk Behaviors: A Review

                        of Effectiveness, Public Health Reports, Vol. 109, nr 3, 1994, s. 339–360)
   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160