Page 83 - Ekologia prokreacji 2021

82 EK OL OGIA PR OKRE A C JI . V ADEME CUM
zostają rozpoznane i w miarę możliwości skorygowane. Pacjentki
otrzymują dokładne informacje o własnej płodności, uczy się je tak-
że rozpoznawania biologicznych wyznaczników cyklów płodności.
Dzięki temu stają się one równoprawnymi partnerkami w procesie
własnego leczenia i jego ocenie.
W wyniku standardowego badania naprotechnologicznego dia-
gnozuje się zazwyczaj jedną bądź kilka anomalii funkcji reproduk-
cyjnych związanych z niepłodnością. Powszechnie rozpoznawane
nieprawidłowości to m.in.: zmniejszone wytwarzanie estrogennego
śluzu szyjkowego, krwawienie międzymiesiączkowe lub plamienie,
krótkotrwałe bądź nieregularne fazy lutealne, obniżony poziom
hormonów: estrogenu i progesteronu oraz endometrioza, PCOS,
hyperprolaktynemia, a nawet choroby tarczycy. Po stwierdzeniu
nieprawidłowości, lekarz przeszkolony w naprotechnologii określa
sposób leczenia, mający na celu usunięcie określonej nieprawidło-

wości i dostosowanie warunków fizjologicznych pozwalających na
zapłodnienie in vivo. Często stosowane metody to m.in. wywoły-
wanie bądź stymulacja owulacji, podawanie leków pobudzających
wydzielanie śluzu szyjkowego, np. witaminy B6, gwajafenezyny lub
któregoś z dostępnych antybiotyków, jak również uzupełnianie hor-
monów w fazie lutealnej. Dawki podawanych środków dostosowuje
się do reakcji wskaźników biologicznych oraz poziomu estrogenu
i progesteronu w surowicy w środku fazy lutealnej. Jednocześnie
wiedza na temat wskaźników biologicznych informujących o owu-
lacji jest wykorzystywana przez pary do zmaksymalizowania szansy
zapłodnienia. Dalsza ocena sytuacji i wsparcie podczas ciąży czę-
sto łączy się z podawaniem progesteronu identycznego z ludzkim.
Opiera się to na okresowym badaniu poziomu progesteronu w celu
zwiększenia szans zapłodnienia”.

(J. B. Stanford, T. A. Parnell, P. C. Boyle, Outcomes From Treatment of Infertility With

Natural Procreative Technology in an Irish General Practice, w: „Journal of the Ame-

rican Board of Family Medicine”, Vol. 21, 2008, s. 375–384)
czy naprotechnologia jest skuteczna?

Skuteczność naprotechnologii była przedmiotem badania kanadyj-
skiego, którego wyniki opublikowano w 2012 roku. Przeprowadzono