Page 16 - Ekologia prokreacji 2021
P. 16

1 .   Z APŁODNIENIE   POCZ Ą TKIEM   Ż y CIA   CZŁO WIEKA  15

                  podczas konferencji naukowej w polskiej akademii nauk
                  w Poznaniu w 2012 r. naukowcy z różnych dziedzin dyskuto-
                  wali na temat: „człowiek – od kiedy?”. Profesorowie gene-
                  tyki zgodnie przyznali, że od momentu wniknięcia plemnika
                  do komórki jajowej mamy do czynienia z życiem ludzkim.
                  •   a. legocki (instytut chemii bioorganicznej Pan) stwier-
                      dził: „zarodek jest człowiekiem, bo jeśli nie, to czym
                      jest? nie jest jedynie tkanką ludzką, bo jeśli tak, to
                      czyją?”;
                  •   m. Świtoński (uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu,
                      wiceprezes poznańskiego oddziału Pan): „Kiedy mó-
                      wimy o początku życia, nie ma wątpliwości, że życie
                      zaczyna się wtedy, kiedy komórka jajowa zostaje
                      zapłodniona. ta zapłodniona komórka ma potencjał
                      rozwoju w cały organizm, także ludzki”;

                  •   a. muszala (dyrektor instytutu bioetyki uniwersytetu
                      Jana Pawła ii w Krakowie): „mówimy o człowieku od
                      momentu, kiedy zaczyna się jego życie, a zatem od
                      momentu zapłodnienia. traktujemy zygotę jako czło-
                      wieka”.
                  (Konferencja naukowa w Polskiej akademii nauk, sesja „Człowiek – od

                  kiedy?”; h�p://www.pan.poznan.pl/archiwum/2012.htm)


            „Rozwój dziecka zaczyna się już w chwili poczęcia. Z zapłodnionej
            komórki jajowej, poprzez wiele złożonych etapów rozwojowych, za-
            programowanych  i  kontrolowanych  genetycznie,  dziecko  zmienia

            i doskonali swą strukturę fizyczną, aby osiągnąć w końcowym eta-
            pie rozwoju osobniczego (ontogenetycznego) pełną dojrzałość bio-
            logiczną. Główną cechą charakteryzującą rozwój dziecka, a równo-
            cześnie różniącą dziecko od człowieka dorosłego, jest nieustannie
            postępująca zmienność w zakresie cech somatycznych, motorycz-
            nych i psychicznych występująca w czasie. Dziecko nie jest zatem
            zminiaturyzowanym modelem człowieka dorosłego”.

            (Cz. Szmigiel, Problemy domowe w chorobach wieku rozwojowego, w: „Domowy
            Poradnik Medyczny”, red. K. Janicki, PZWL, Warszawa 1998, s. 210)
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21